In onze andere blogs geven we nog meer uitleg over de onderdelen van een partituur:

• de opbouw van de notenbalk
• hoe lang een noot of rust duurt
• de toonhoogte waarop de noten worden gespeeld
• de kruisen en mollen die bij de noten worden genoteerd

Je weet dus al op welke hoogte en hoe lang je de noten moet aanhouden. Hieronder vertellen we met welke interpretatie je dat moet doen.

Symbolen

Koppelteken: verbind 2 noten met dezelfde toon

Octaveringsteken: speel de noten een octaaf hoger dan geschreven

Herhalingsteken: herhaal het stuk dat tussen de 2 tekens staat

Volta-teken: bij een herhaling: zing eerst 1 en bij herhaling 2

Da capo: herhaal vanaf het begin

Dal segno: herhaal vanaf het segno-teken

Coda: verspring van het eerste naar het tweede teken

Articulatie

Staccato: speel de noot kort

Legato: speel de noten aan elkaar gebonden

Fermate: hou de noot iets langer aan

Accent: beklemtoon de noot

Het verschil tussen het koppelteken en legato

Het koppelteken en het teken voor legato lijken op elkaar. Het verschil zit hem in de noten die met elkaar verbonden worden:

• Het koppelteken verbindt noten van dezelfde toonhoogte, de noot moet dan aangehouden worden voor de som van de totale notenduur
• Het legato teken verbindt noten van een verschillende toonhoogte die als één geheel (gebonden) na elkaar worden gespeeld zonder te stoppen

In de tweede notenbalk zie je hoe een koppelteken verandert in een legato, omdat de noten niet meer van dezelfde toonhoogte zijn.

Er bestaat nog een derde gelijkaardig symbool en dat is de zinsboog. Die reikt over een groter aantal noten en vertelt je dat deze noten één muzikaal geheel vormen en dus zonder te stoppen aan elkaar gespeeld moeten worden.

Dynamiek

Pianissimo: zeer zacht

Piano: zacht

Mezzo-forte: half-luid

Forte: luid

Fortissimo: zeer luid

Crescendo: toenemen in kracht

Decrescendo / diminuendo: afnemen in kracht